„Integracja i rozwój w kreowaniu kultury akademickiej”
Barbara Kromolicka
Zarys programu wyborczego kandydatki
na Rektora Uniwersytetu Szczecińskiego
na kadencję 2016-2020
I. Uzasadnienie przedłożenia swojej kandydatury
Umberto Eco pisał:
„żyjemy w czasach permanentnej zmiany. Wymaga ona nowych metod działania. Takich, które będą elastyczne i sprostają kulturze nieustannej reorganizacji” [Eco 2011].
Rzeczywiście, nieustannie zarówno w życiu zawodowym, jak i działalności społecznej staję przed nowymi wyzwaniami, które są efektem kultury nieustannej reorganizacji.
Jako pedagog społeczny dostrzegam rangę łączenia nauki z praktyką, jestem też za aktywizowaniem ludzi do działania, by razem przekształcać i ulepszać środowiska naszego życia.
W pełni identyfikując się z uprawianą dyscypliną naukową, uważam, że w każdym Człowieku tkwi ogromny potencjał, by sam stawał się świadomy swojego człowieczeństwa i starał się zarówno życie swoje, jak i innych uczynić wartościowym.
Za jedną z podstawowych wartości społecznych uważam solidarność międzyludzką, która w głębi swej istoty stanowi o szczególnym rodzaju więzi społecznych, a w konsekwencji o jakości naszego życia. Z niej wywodzę ideę budowania wspólnoty, która pomaga realizować założone cele. Uniwersytet tworzy szczególną wspólnotę osób o ogromnym potencjale, zdolną zbudować silny i nowoczesny ośrodek naukowy i dydaktyczny.
Od 1994 roku Uniwersytet Szczeciński jest moim miejscem pracy, rozwoju naukowego, działania społecznego oraz zawiązanych więzi koleżeńskich i przyjacielskich. Od 20 lat pełnię funkcję kierownika Zakładu/Katedry Pedagogiki Społecznej. Od 12 lat jestem zaangażowana w działalność administracyjną na rzecz Wydziału i Uczelni, najpierw jako prodziekan ds. kształcenia i akredytacji, a następnie jako dziekan Wydziału Humanistycznego.
Wydział Humanistyczny jest wyjątkowy nie tylko dlatego, że to największa jednostka organizacyjna Uniwersytetu, którą w strukturze wewnętrznej tworzy sześć instytutów i dwie katedry, gdzie zatrudnionych jest aż! 267 osób. Najliczniejszą grupę stanowiąpracownicy naukowo–dydaktyczni (211), wśród których 94 osoby posiadają co najmniej stopień doktora habilitowanego.
Na Wydziale w ramach 54! formkształcenia studiuje największa liczba studentów (ok 4.500).Doktoranci (147) Wydziału Humanistycznego stanowią 1/3 wszystkich doktorantów Uniwersytetu Szczecińskiego. Wydział posiada pełne prawa akademickie w dwóch obszarach: obszarze nauk humanistycznych w dyscyplinie historia oraz w obszarze nauk społecznych w dyscyplinie pedagogika. Ponadto posiadamy dwa uprawnienia do nadawania stopnia doktora w dyscyplinach – filozofia i nauki o polityce. W czasie mojej kadencji dziekana, dzięki nieustannemu inspirowaniu i wzmacnianiu aktywności naukowej pracowników Wydziału możliwe byłozdobycie dwóch uprawnień do doktoryzowania i pełnych praw akademickich w obszarze nauk społecznych.
Przez różnorodność form aktywności powstała na Wydziale wspaniała atmosfera akademicka wpisana w ideę Universitas.
Po latach kierowania Wydziałem Humanistycznym mogę z przekonaniem twierdzić, że owa różnorodność może być ogromną wartością pod jednym wszakże warunkiem: wypracowania systemowych mechanizmów jednoczących społeczność.
Mam bogate doświadczenie w pracy w różnych gremiach naukowych o zasięgu ogólnopolskim, co może być przydatne w pełnieniu funkcji rektora. Od czterech lat jestem członkiem prezydium Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk, a w aktualnej – drugiej kadencji wybrano mnie na zaszczytną funkcję wiceprzewodniczącej tego Komitetu i na przewodniczącą sekcji ds. polityki szkolnictwa wyższego i parametryzacji jednostek naukowych. Pozwala mi to aktywnie uczestniczyć w kreowaniu nowych rozwiązań dotyczących funkcjonowania szkolnictwa wyższego w skali kraju. Te zaś zapowiadają wyzwania dla uczelni wyższych.
Sytuacja demograficzna w regionie sprawia, że systematycznie zmniejsza się liczba studentów w naszym Uniwersytecie Szczecińskim. Niezbędne zatem będzie podjęcie inicjatyw uruchamiających procesy solidarnościowego zintegrowania środowiska, zapewniającego wypracowanie istotnych i efektywnych kierunków działań na różnych płaszczyznach jego aktywności. Jesteśmy bowiem dobrym Uniwersytetem w regionie, a możemy być bardzo dobrym Uniwersytetem Pomorza Zachodniego.
Decydując się na kandydowanie na funkcję rektora Uniwersytetu Szczecińskiego uważam, że zdobyte doświadczenie w kierowaniu bardzo dużym i różnorodnym Wydziałem, osiągnięta pozycja naukowa, różnorodne kontakty społeczne, otwarty i koncyliacyjny charakter, a także wymierne efekty mojej dotychczasowej pracy dają mi podstawę sądzić, że podołam temu trudnemu wyzwaniu.
II. Główne punkty programu działania, które – mam taką nadzieję – będą przedmiotem dyskusji o naszym Uniwersytecie podczas spotkań w kampanii wyborczej
1. Odbudowanie klimatu zaufania – Człowiek, jako wartość autoteliczna
- Prowadzenie dialogu i otwartości w działaniu.
- Wzmacnianie poczucia odpowiedzialności za Uniwersytet – środowisko naszej pracy.
- Ścisła współpraca z dziekanami. Podmiotowe traktowanie osób – pracowników i struktur Uczelni w tym Senatu, Rad Wydziału, Studentów, Związków Zawodowych.
- Wzmacnianie pozytywnych relacji pracowniczych i współpracy.
- Dbałość o standardy etyki akademickiej.
2. Rozwój zawodowy i bezpieczeństwo pracowników
- Wprowadzenie elastycznych zasad przy określaniu przydziałów czynności dla osób szczególnie zaangażowanych w projekty badawcze.
- Wprowadzenie dodatków motywacyjnych dla wyróżniających się pracowników naukowych.
- Stabilizacja zatrudnienia dla młodszej kadry naukowej.
- Wypracowanie wewnętrznych regulacji prawnych umożliwiających trzy różne ścieżki kariery: naukowej, dydaktycznej i wdrożeniowej prowadzącej do stanowiska profesora nadzwyczajnego – uczelnianego US.
- Wprowadzenie stanowiska „profesora seniora”.
- Określenie przejrzystych zasad awansu zawodowego w grupie pracowników administracyjnych.
3. Studenci i edukacja
- Wspieranie indywidualizacji programu kształcenia dla studentów podejmujących drugi kierunek studiów.
- Pozyskiwanie partnerów dla odbycia staży i praktyk studenckich w różnych instytucjach regionu.
- Rozwijanie kompetencji w zakresie przedsiębiorczości.
- Wprowadzenie programów studiów interdyscyplinarnych, prowadzonych także w języku obcym, adresowanych do studentów obcokrajowców.
- Ścisła współpraca z samorządem i organizacjami studenckimi
- Wspieranie działania kół naukowych i innej aktywności pozadydaktycznej.
- Poszerzanie cyfryzacji w zakresie usprawnienia obsługi studentów, odejście od tradycyjnego indeksu oraz doskonalenie dostępu do informacji.
- Podejmowania działań w kierunku powołania przedszkola i szkół ćwiczeń wspierających prowadzone kształcenie.
- Wdrażanie rozwiązań wspierających studiujących rodziców.
4. Intensyfikacja i wsparcie badań naukowych
- Wspieranie pracowników na etapie ubiegania się o projekty badawcze.
- Budżetowanie zadań priorytetowych dla Uczelni.
- Wspieranie pracowników w procesie ich rozwoju naukowego
- Wykorzystanie potencjału Uniwersytetu w budowaniu jego znaczącej pozycji poprzez inicjowanie badań, diagnoz i analiz dla potrzeb regionu.
- Wzmacnianie tworzonych zespołów badawczych.
- Uproszczenie obowiązujących procedur administracyjnych, sukcesywne wprowadzanie elektronicznego obiegu dokumentów.
5. Wzmacnianie pozycji Uniwersytetu
- Dbałość o zachowanie autonomii Uniwersytetu Szczecińskiego.
- Budowanie pozytywnych relacji z otoczeniem. Rozwijanie współpracy z władzami miasta, regionu, organizacjami pozarządowymi, przedstawicielami biznesu.
- Wykorzystanie geograficznego położenia Uniwersytetu: bliska współpraca z sąsiednimi uczelniami, w tym z sąsiadami z zagranicy (Niemcy, kraje skandynawskie).
- Prowadzenie edukacji permanentnej w projekcie „Od malucha do seniora”.
- Tworzenie Banku Informacji o Absolwentach Uniwersytetu oraz rozwijanie z nimi jakościowych kontaktów.
- Podjęcie inicjatywy dla utworzenia wspólnego dla wszystkich uczelni wyższych w Szczecinie Akademickiego Centrum Sportu i Rekreacji.